środa, 13 czerwca 2012

Charakterystyka Lady Makbet

Lady Makbet jest bohaterką trgedii dramatopisarza Williama Szekspira pod tytułem "Makbet". Poznajemy ją jako żonę szkockiego pana - tytułowego Makbeta. Mimo, że nie jest ona pierwszoplanową postacią, często skupia na sobie więcej uwagi niż główny bohater.
Lady Makbet jest kobietą dynamiczną i uległą wszelkim pokusom. W tragedii obserwujemy jej zminę pod wpływem popełnionych zbrodni. Tak ukazana królowa często przedstawiana jest jako "Czwarta wiedźma". Jej zbrodnicza postawa zdecydowanie przysłania większość pozytywnych emocji. Dowiadując się o proroctwie czarownic chce dopomóc losowi. Odrzuca więc porządek natury i odwraca uznawany wcześniej system wartości, popychając męża do popełnienia zbrodni. Jest ona kobietą bardzo przewrotną. Jej niepohamowane ambicje i żądze władzy sprawiają, że staje się osobą bardzo obłudną, pełną złości i kłamliwą zarówno w słowach jak i w zachowaniu. Aby uporać się z trudną dla niej sytuacją, przywdziewa maską fałszu, która w konsekwencji najbardziej dotyka jej samej. Jej egoistyczne chęci panowania, nakłaniają ją do rzeczy jakich wcześniej nigy by nie zrobiła. Postępując w ten sposób obraca dobro w zło, nie zauważając, że wartości, które wcześniej były dla niej najważniejsze, teraz się dla niej nie liczą.
Lady Makbet była nie tylko kochającą żoną, ale również matką chłopca. Zawsze troszczyłą się o ich dobro i okazywała uczucia dwóm najważniejszym osobom w jej życiu. Dokładniej anazlizując jej zachowanie, możemy stwierdzić, że ona też ma pozytywne uczucia. Jednym z nich jest miłość do męża okazywana przez chęć wywyższenia ukochanej osoby. Troszczy się o niego, jednak ten po osiągnięciu władzy traktuje ją obojętnie i odtrąca jej miłość. Tak zmieniona kobieta traci zdolność do refleksji nad swoim życiem i uświadomienia sobie popełnionych błędów. Tłumione w sobie emocje, wyrzuty sumienia oraz ciągłe napięcie w jej życiu objawiają się jako nocne zjawy i lunatykowanie. Kobieta nie mogąc dłużej znieść przytłaczających ją emocji, popełnia samobójstwo. Umiera jako okrutna królowa i udręczona kobieta.
Lady Makbet jest niezwykle ciekawą osobowością a zmiana jaka w niej zachodzi, zmienia jej życie. Z okrutnej i wyrachowanej kobiety staje się samotną i odtrąconą przez męża żoną, która płaci straszną cenę za swoje okrucieństwo. Śmierć była dla niej zdecydowanie kresem cierpienia.

Charakterystyka Makbeta

Głównym i tytułowym bohaterem książki Williama Szekspira, jest Makbet. Mimo, że autor przedstawił w swoim dziele, wiele postaci, ten główny wydaje się być najciekawszą osobą. Czytając utwór Szekspira poznajemy Makbeta bardzo dokładnie, obserwując jego przemianę na każdej stronie dramatu.
Poznajemy naszego bohatera, jako dowódcę wojsk Szkockich, który sumiennie i bardzo dokładnie wypełnia swoje obowiązki. Autor pisze: „Gdyż dzielny Makbet (słusznie to nazwane), Gardząc fortuną z mieczem uniesionym, Dymiącym krwawych mozołów oparem, Jak dziecię Męstwa wycinał swą drogę”
Przygoda naszego protagonisty rozpoczyna się w chwili, gdy poznaje on przepowiednie trzech czarownic. Jego z początku sceptyczna natura, sprawia, że traktuje słowa wiedźm z dystansem. Jednak, gdy pierwsza część wróżby spełnia się, zaczyna on traktować poważnie ukazane mu proroctwo. Tak jak przewiduje wyrocznia czarownic, Makbet zostaje Tanem Kawdoru, co dodaje mu pewności siebie. Powoli zaczyna dążyć do władzy. Z zamku wysyła list do swojej ukochanej żony, z wiadomością o odniesionym sukcesie, przepowiednią czarownic i informacją, że król Dunkan wkrótce odwiedzi ich zamek.
Gdy Makbet przybywa do swojej fortecy, już, jako Tan Kawdoru, przeprowadza rozmowę z małżonką, która planuje zdobyć tron dla męża. Kobieta, ucisza wszelkie wątpliwości bohatera, który z natury jest honorowy i oddany ojczyźnie. Ponieważ jednak, jego psychika jest dużo słabsza niż żony, ulega jej i przyznaje rację, a następnie wraz z nią planuje morderstwo władcy.
W wieczór zaplanowanej zbrodni, słabe sumienie Makbeta odzywa się. Mężczyzna, zamierza zrezygnować z ustalonego zamysłu. Po przemyśleniu sytuacji, odzywa się w nim, bowiem dobre serce. Przypomina sobie, że nie tak powinno zdobywać się zasługi i że do tej pory, obrona władcy była dla niego najważniejszą rzeczą.
Jedynie dzięki pomocy i namowie żony, w końcu zdobywa się na odwagę i zabija króla, a następnie oskarża o to służbę i ewentualnych następców tronu. To zdarzenie, raz na zawsze zmienia zarówno psychikę jak i charakter Makbeta. Z honorowego i szlachetnego generała staje się on mściwym i bezwzględnym królem. Zatraca w sobie wszelkie wartości, zapomina o tym, co jest naprawdę ważne. Oczy przysłania mu rządza władzy. Tracą dla niego wagę wartości, takie jak np. przyjaźń, co okazuje zabijając swojego przyjaciela.
Siła jego umysłu i sumienia, staje się niewyobrażalnie duża. Wzrasta mu pewność siebie i stanowczość. Nie robi na nim wrażenia, nawet choroba psychiczna i samobójstwo żony.
Dodatkowo po usłyszeniu kolejnej przepowiedni wiedźm, zyskuje jeszcze większą pewność siebie, co zupełnie rujnuje go moralnie. Zabił on w sobie wszelkie wyrzuty sumienia i skrupuły.
Dramat kończy się śmiercią zarozumiałego władcy. Makbet ginie w pojedynku z rąk dostojnika szkockiego.
Główny bohater jest postacią bardzo specyficzną. Zmienia się z każdym aktem, z każdą sceną. Na samym początku podlega on głownie swojej żonie. Jest ona od niego bardziej stanowcza i wymagająca. Nawet w chwili, planowania morderstwa, to ona jest górą. Z czasem jego lęk i trwoga ustępują rządzy władzy i stanowczości. Bez wahania planuje kolejne przestępstwo. Jest gotów usunąć wszystkie przeszkody, płacąc każdą cenę. Gubi go własna zaborczość i surowość.
Podsumowując postać Makbeta, stwierdzam, że był on człowiekiem, który za bardzo uwierzył w los i przepowiednie. Dodatkowo przestał kierować się rozsądkiem i zapomniał o rozwadze. Właśnie taka rządza władzy i brak jakichkolwiek skrupułów doprowadziła do jego końca.

Jan Kochanowski Tren XI

TREN XI

Wiatr ( geografia)

Wiatr – poziomy lub prawie poziomy ruch powietrza względem powierzchni ziemi.
Wiatr wywołany jest przez różnicę ciśnień oraz różnice w ukształtowaniu powierzchni. Termin wiatr jest używany w meteorologii prawie wyłącznie na określenie horyzontalnej składowej wiatru. Istnieje jednak składowa pionowa wiatru i wtedy jest tak nazywana. Wiatr może wiać z obszarów wyższego ciśnienia do obszarów niższego ciśnienia, ale w średnich szerokościach geograficznych, ze względu na siłę Coriolisa, wiatr wieje zazwyczaj równolegle do linii takiego samego ciśnienia (wiatr geostroficzny). Wiatr jest jednym ze składników pogody, w tym celu podaje się prędkość wiatru (w m/s lub km/h) i kierunek, z którego wieje. Należy zachować uwagę przy używaniu terminologii kierunku wiatru: meteorolodzy pod nazwą wiatry zachodnie rozumieją wiatr wiejący z zachodu, podczas gdy "zachodni prąd oceaniczny" to prąd płynący na zachód (czyli różnica o 180 stopni w definicji kierunku).

Rodzaje wiatrów:
  • Stałe – nie zmieniające swego kierunku w ciągu całego roku.
    • pasaty
    • antypasaty
  • Sezonowe (okresowe) – wiatry zmieniające kierunek w cyklu rocznym lub dobowym.
    • monsun
  • Zmienne (lokalne) – zmieniające kierunek zależnie od lokalnych układów ośrodków barycznych.
    • monsun
    • bryza
    • fen
    • wiatr dolinny
    • wiatr górski
  • Pustynne
    • harmattan
    • samum






  • Główni bohaterowie "Makbeta "

    Makbet – postać tytułowa. Jest wasalem i bliskim krewnym króla Dunkana. Dowodzi wojskiem królewskim w wojnie szkocko-norweskiej. Jego zamek znajduje się w Inverness. Mąż Lady Makbet.

    Na początku Makbet jest bohaterem wojennym. Wyróżnia się walecznością, wiernością królowi. Jego uczynki są sprawiedliwe, mężne i godne naśladowania. Jest szlachetnym rycerzem, ceniącym przyjaźń Banka i służbę u królaKiedy dowiaduje się od wiedźm, że zostanie królem, rodzą się w nim niemoralne żądze – myśli o dokonaniu zbrodni na królu, aby przyspieszyć spełnienie się przepowiedni. Myśl o władzy, podsycana przez żonę, popycha Makbeta do zamordowania Dunkana. Wkrótce, jako król Szkocji, Makbet staje się tyranem. Rządzi bez skrupułów, zabija przyjaciela i rodzinę Makdufa - wiernego Dunkanowi lorda. Makbet ginie w walce z Makdufem, chcącym przywrócić tron prawowitemu następcy dawnego króla.

    Lady Makbet – żona tytułowego bohatera. Kobieta ambitna, bezwzględna, opanowana. Ma ogromny wpływ na męża. W swej przebiegłości doskonale planuje zbrodnię i zacieranie jej śladów. Mimo swego uporu, pozornej twardości charakteru i braku sumienia – Lady Makbet popada w obłęd po dojściu Makbeta do władzy. Kobieta dzieli z mężem cierpkie owoce ich niemoralnych uczynków. Najprawdopodobniej popełnia samobójstwo.

    Banko – przyjaciel Makbeta. Jest dowódcą wojsk Dunkana w wojnie szkocko-norweskiej. Podobnie jak Makbet, Banko zdobył sławę jako waleczny rycerz, dzięki któremu Szkocja wygrała z wrogiem. Postać szlachetna, prawdomówna, wierna ideałom, racjonalna. Czarownice przepowiadają mu, że zostanie ojcem królewskiego rodu. Banko przestrzega Makbeta przed złudnością przepowiedni wiedźm, próbuje logicznie analizować słowa wieszczek i zachowuje dystans do tych istot o niepewnych intencjach.

    Banko podchodzi do przepowiedni wiedźm zupełnie inaczej niż Makbet. To z jego ust wypłynie opis dziwnych wieszczek, przypominających kobiety, nienaturalnie zniekształcone [w. 133-142]. Jest on więc bacznym obserwatorem. Chce zbadać, czy zjawy są prawdziwe, czy też może zostały wywołane przez trujące rośliny, które obaj mężczyźni mogli wcześniej spożyć. Przyjaciel głównego bohatera zauważa, że nie należy ufać słowom niepewnych istot. Jest więc człowiekiem twardo stojącym na ziemi.

    William Szekspir

    William Szekspir (ang. William Shakespeare; ur. prawdopodobnie 23 kwietnia 1564, data chrztu: 26 kwietnia 1564, w Stratford-upon-Avon, zm. 23 kwietnia [3 maja według n. st.] 1616, tamże) – angielski poeta, dramaturg, aktor. Powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru].
    Napisał około 40 sztuk, 154 sonety, a także wiele utworów innych gatunków. Mimo że cieszył się popularnością już za życia, jego sława rosła głównie po śmierci, dopiero wtedy został zauważony przez prominentne osobistości]. Uważa się go za poetę narodowego Anglii.
    Eksperci uważają, że większość swoich prac napisał między 1586 a 1612 rokiem. Przedmiotem ciągłej debaty jest ich chronologia, a nawet kwestia autorstwa większości z nich.
    Był jednym z niewielu dramaturgów, którzy z powodzeniem tworzyli zarówno komedie jak i tragedie. Sztuki Szekspira zostały przetłumaczone na wszystkie najważniejsze języki nowożytne, inscenizacje mają miejsce na całym świecie. Jest również najczęściej cytowanym pisarzem anglojęzycznego świata. Wiele jego neologizmów weszło do codziennego użycia. Lista słów, które wprowadził do języka angielskiego, liczy około 600 pozycji. Przez lata dyskutowano na temat jego życia, orientacji seksualnej i religijności.
                           
                                                      
                                     

    środa, 30 maja 2012

    Sokrates

    Sokrates:
    -miał dwie żony, jedna z nich to Ksantypa,
    -syna kamieniarza i połoznej,
    -miał trzech synów,
    -pierwszy filozof,
    -miał zwolenników i przeciwników,
    -był żołnierzem,
    -brał udział w wyprawach wojennych,
    -grał na lirze( nauczył sie grać w póznym wieku )
    -oskarżył go ojciec jednego z uczniów o to ,że deprawuje młodzież,
    -ostro oceniał ludzi,
    -cieszył sie dużą popularnością wsród młodzieży,
    -cykuta - trucizna, którą musiał wypić,

    "Wiem,że nic nie wiem "

    "Jak wiele jest rzeczy, których potrzeby nie odczuwam"